آشنایی با ورزش شمشیربازی

آیا می توان از فنون شمشیربازی برای دفاع شخصی استفاده کرد؟

آیا می توان از فنون شمشیربازی برای دفاع شخصی استفاده کرد؟
ترجمه: عباسعلی فاریابی 1402/11/11
اخیراً با یک خبر مسرتبخش در مورد دفاع شخصی مواجه شدم که بر مهارتها و شجاعت برجستة مربی سابق تیم ملی شمشیربازی ایتالیا، به نام آتلیو فینی، که اکنون 93 سال سن دارد، تأکید میکند. همین یک ماه پیش، او خود را در موقعیت خطرناکی دیده بود که نیاز به عکس العمل ذهنی و اقدام سریع داشته است.
در حالی که فینی یک روز عصر در پیاتزا د آگوستینی شهر میلان به خانه بازمیگشت، متوجه سایهای شده بود که بیشتر از حد معمول به او نزدیک می شد. او به زودی متوجه شده بود که چهره ای که در حال نزدیک شدن بود، اسلحه ای را مستقیماً به سمت او نشانه رفته است. بنابراین او در آن لحظة حساس با توجه به رفلکس ها و غرایز القا شده در دوران شمشیربازی خود عکس العمل نشان داده بود.
پس زمینة شمشیربازی فینی بسیار ارزشمند بود. او بدون معطلی با ضربه زدن به دست سارق مسلح باعث افتادن اسلحة او روی زمین شده و او را خلع سلاح کرده بود. او به همین جا بسنده نکرده بود، و با دو مشت سریع مهاجم را ناتوان کرده و او را در میان اسکوترهای پارک شده انداخته بود. آنگاه دو نفر از تماشاگران شجاع به او پیوسته بودند و تا رسیدن پلیس به بی حرکت کردن مهاجم کمک کرده بودند.
ضارب، همان طور که بعداً مشخص شد، به دلیل قتل در کشور الجزایر، تحت تعقیب بود و اتهامات متعددی در زمینة سرقت داشته است. پاسخ قابل توجه فینی به این رویارویی خطرناک را می توان به ذهنیت بی باکانه و رفلکس های سریع ناشی از تمرینات شمشیربازی او نسبت داد.
در حالی که شمشیربازی به طور معمول هیچ ارتباطی با دفاع شخصی ندارد،اما بدون شک نقش مهمی در توانایی فینی در پاسخگویی موثر به موقعیت های تهدید کننده زندگی ایفا می کند. داستان او نشان دهندة یک نمونة عالی در زمینة استفاده از مهارت ها و ویژگی های قابل انتقال توسعه یافته از طریق ورزش است، که می تواند به طور غیرمنتظره در سناریوهای حیاتی در زندگی واقعی اتفاق بیافتد. اما در عین
حال، یک سوال جالب را نیز ایجاد می کند - آیا می توان از فنون شمشیربازی برای دفاع شخصی استفاده کرد؟
شمشیربازی یک ورزش رزمی است که شباهت زیادی به کاراته یا جوجیتسو دارد. شمشیربازی عبارت است از رویارویی با حریف و تماس فیزیکی با او به منظور کسب امتیاز است. این ارتباط با عرصة ورزش های رزمی به بسیاری از مردم این ایده را می دهد که شاید شمشیربازی بتواند مهارت های دفاع شخصی را آموزش دهد.
این یک سوال خوبی است! و ما قصد داریم به بررسی این ایده بپردازیم. در ابتدا دوست داریم بسیار بسیار واضح بگوییم که شمشیربازی ورزشی برای دفاع از خود نیست. این چیزی نیست که ما برای آن تمرین می کنیم. ما تمرین می کنیم تا در شرایط کنترل شده امتیازاتی را مقابل حریف خود کسب کنیم.

آیا می توان از فنون شمشیربازی برای دفاع شخصی استفاده کرد؟ ترجمه: عباسعلی فاریابی
با در نظر گرفتن این رویکرد به عنوان یک محور اساسی، اما میتوانیم در عین حال اذعان کنیم که شمشیربازی میراث دفاع شخصی دارد و راههایی وجود دارد که شمشیربازی میتواند در موقعیتهای ویژه ای به ما کمک کند. اگرچه هر نوع فعالیت بدنسازی برای فردی که با موقعیت خطرناکی مواجه می شود مفید است، اما شمشیربازی مورد خاصی است.
دوئل در مقایسه با ورزش شمشیربازی
همة ما می دانیم که شمشیربازی ریشه در دوئل دارد. قرن ها پیش، آموزش های قابل توجهی در زمینة شمشیربازی برای افرادی که در ارتش بودند یا نیاز داشتند بدانند که چگونه باید با حریف برای دوئل یا نوع دیگری از نبرد روبرو شوند، وجود داشت.
ورزش ما از مرگ، زندگی و رویارویی های رزمی سرچشمه گرفته است. دوئل به معنای محافظت از جان خود در برابر حریف بود و این دوئل ها تا حد مرگ بود. خطر جدی بود، و همچنین نیاز به محافظت از خود وجود داشت. شمشیرها تیز بودند و خطر مجروح شدن بسیار زیاد بود. حتی در تمرین. مدارس شمشیرزنی در سرتاسر اروپا به شاگردان خود در مورد چگونگی محافظت از خود آموزش می دادند. به
همین دلیل حرکات دفاع و جواب برای جلوگیری از صدمات واقعی ایجاد شده اند!
حرکاتی که امروزه در ورزش شمشیربازی انجام میدهیم، حرکاتی هستند که به جلوگیری از ضربه خوردن توسط حریف یا در واقع ضربه زدن به حریف مربوط میشوند. پیست ما در واقع با راهروهای باریکی که در آن دوئل های شمشیر کلاسیک اروپایی برگزار می شد، تفاوتی ندارد. درک این نکته مهم است که کاری که ما امروز در شمشیربازی ورزشی انجام میدهیم، ریشة آن از واقعیتهای زخمساز دوئل نشأت
گرفته است.
نکتة مهم دیگری که ورزش شمشیربازی را از دوئل متمایز می کند – زخمی شدن است. اگرچه ورزش شمشیربازی گاه به گاه باعث ایجاد کبودی یا یک بریدگی کوچک در بدن ما می شود، اما در کل آسیب های آن فوق العاده جزئی هستند. شمشیربازان رقابتی به ویژه یاد می گیرند که از این آسیب های جزئی فرار کنند تا به راه خود ادامه دهند، اما آنها بسیار جزئی هستند.
ورزش شمشیربازی برای دفاع شخصی ساخته نشده است
استفاده از سلاح در شمشیربازی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و سلاح ها در موقعیت دفاع شخصی دارای مزیت آشکاری هستند. با توجه به آنچه گفته شد، آیا وقتی کسی به مشکل برخورد می کند و نیاز به استفاده از دفاع شخصی دارد، شمشیر خود را همراه خود خواهد داشت؟ پاسخ در اینجا یک "خیر" قاطع است. تقریباً هیچ وقت این اتفاق نیافتاده است که وقتی یک شمشیرباز مجبور به دفاع شخصی شود
همراه خود سلاح داشته باشد و واقعاً از آن استفاده کند.
فراتر از آن، دلیلی وجود دارد که به این ورزش "ورزش شمشیربازی" گفته می شود. در حالی که جودوی ورزشی یا تکواندوی ورزشی هنوز می تواند در شرایط زندگی واقعی روزمره موثر باشد، اما ورزش شمشیربازی بسیار دورتر از شکل اصلی خود قرار دارد. تکنیک هایی که ما استفاده می کنیم سابقة خود را از تکنیک های جنگی واقعی گرفته اند، اما تجهیزاتی که ما استفاده می کنیم و سلاح هایی که انتخاب
می کنیم بسیار متفاوت هستند. به همین دلیل است که شمشیربازی با وجود اینکه یک ورزش رزمی است، میزان آسیب کمتری دارد.
2
آیا می توان از فنون شمشیربازی برای دفاع شخصی استفاده کرد؟ ترجمه: عباسعلی فاریابی
تمرکز و توجه
بهترین راه برای جلوگیری از آسیب دیدن در دعواها و زد و خوردها، اجتناب از آن است. این تقریباً ستون فقرات هر کلاس یا سمینار دفاع شخصی را تشکیل می دهد.
راه حل اصلی این است که اگر در شب در یک کوچه تاریک قدم نزنید، هرگز در آن کوچة تاریک دچار مشکل نخواهید شد. ضمن اینکه تکنیک های متنوعی برای جلوگیری از قربانی شدن در یک جنایت وجود دارد. به عنوان مثال، به پارک کردن ماشین خود در مناطق نورانی فکر کنید، در اواخر شب به تنهایی وارد یک پارکینگ نشوید، و اگر این کار را کردید مطمئن شوید که کلیدهای خود را هنگام رسیدن به
ماشین آماده داشته باشید تا مجبور نشوید با سارقین احتمالی دست و پنجه نرم کنید.
چیزی که دست به دست هم می دهد، آگاهی از محیط اطراف است. این مهارتی است که شمشیربازی به طرز شگفت انگیزی به ما آموزش می دهد، زیرا در شمشیربازی ما باید به محیط اطراف خود بسیار حساس باشیم. تمرکز یک مهارت قابل انتقال است. وقتی روی شمشیربازی خود تمرکز می کنید، به مغز خود یاد می دهید که چگونه در آینده در همه جا تمرکز کند.
نکتة اساسی از نظر دفاع شخصی این است که شمشیربازی به شما می آموزد که توجه خود را به طور موثر تقسیم کنید. گوش دادن به داور و مربی و سپس توجه به حریف و حملات و ضدحملاتی که مدام در حال تغییر هستند به مغز ما کمک می کند تا با ناهنجاری محرک ها مقابله کند. اگر قرار بود یک شمشیرباز در موقعیتی قرار بگیرد که نیاز به استفاده از دفاع شخصی داشته باشد، یا برای جلوگیری از اتفاقی
یا مواجهه با چیزی که در حال رخ دادن است، تمرین شمشیربازی با تمرکز و توجه بطور معتنابهی به او کمک خواهد کرد.
کارپا و چابکی
حرکات پا و چابکی که شمشیربازان در تمرین به سختی روی آن کار می کنند، به طور بالقوه در موقعیت های خطرناک مفید است. بیشتر موقعیت های خطرناکی که افراد در آن قرار می گیرند نیاز به رفلکس های سریع دارند. این فقط برای دفاع از خود نیست: یک موقعیت رانندگی جاده ای دیوانه کننده نیز می تواند اینچنین باشد. شمشیربازان ذاتاً برای بهبود رفلکس های خود تمرین می کنند تا بتوانند زمان
واکنش سریع تری داشته باشند. این بخشی از DNA شمشیربازی است.
بروس لی زمانی که سبک هنرهای رزمی جیت کان دو خود را توسعه داد، برخی از تکنیکها را از شمشیربازی، بهویژه حرکت پا و ایستادن را به کار برد. سبک او برای دفاع شخصی در دنیای واقعی استفاده می شود، نه برای ورزش. از این منظر، می توانیم فرض کنیم که شمشیربازی برخی از تکنیک های اساسی را ارائه می دهد که می تواند در یک سناریوی زندگی واقعی کمک کند.
3
آیا می توان از فنون شمشیربازی برای دفاع شخصی استفاده کرد؟ ترجمه: عباسعلی فاریابی
دنیای واقعی فیلم نیست
حالا که به مورد بروس لی اشاره کردیم، بیایید در مورد شمشیربازی فیلم ها نیز صحبت کنیم. در شمشیربازی فیلمها گاهی میبینیم که ابرقهرمانها شمشیر فلوره یا سابر خود را بیرون میآورند و در مسابقة مرگ یا زندگی با حریف پا به پا میشوند، اما در دنیای واقعی نمی توان آن را برای دفاع شخصی بصورت دقیق استفاده کرد. البته این موضوع برای ما کمی غم انگیز است، اما از هیجان موجود در شمشیربازی
چیزی نمی کاهد.
ما اغلب در یک فیلم یا یک برنامة تلویزیونی می بینیم که شخصی یک شیئ بلند مانند دستة جارو یا یک تکه لوله را برمی دارد و از آن به عنوان شمشیر استفاده می کند. این واقعاً جالب به نظر می رسد و روی صفحة تلویزیون بسیار سرگرم کننده است، اما در زندگی واقعی اینطور نیست.
بدنسازی در مقایسه با مقابل تخصص
نکتة اصلی این است که بدنسازی شمشیربازی قطعاً در موقعیت های دفاع شخصی به یک شمشیرباز این امکان را می دهد تا از مهارت های خود استفاده کند. هم از نظر آماده سازی ذهنی و هم آمادگی جسمانی.
بهبود آگاهی، چابکی، سرسختی ذهنی، استقامت بدنی و غیره تضمین کننده برنده شدن کسی در یک مبارزه خیابانی نیست، اما آنها قطعاً کمک می کنند و امتیازهایی را ارائه می دهند. در این مورد داشتن آنها بهتر از هیچ است.
چیزی که شمشیربازی به ما می آموزد این است که چگونه بدن هوشیاری داشته باشیم و چگونه سریع حرکت کنیم. در حالی که ما برای دفاع شخصی خود شمشیر با خودمان حمل نمیکنیم، حداقل میتوانیم از برخی مهارتهایی که در شمشیربازی ایجاد کردهایم برای پیشبرد وضعیت خود در شرایط سخت استفاده کنیم.
در حالی که شمشیربازی می تواند از نظر ویژگی های جسمانی و ذهنی مزایایی را ارائه دهد که ممکن است برای دفاع شخصی مفید واقع بشود، اما جایگزین کاملی برای آموزش تخصصی دفاع شخصی نیست. برنامههای دفاع شخصی اغلب شامل تکنیکهایی خاصی برای فرار از درگیری، برخورد با مهاجمان متعدد و استفاده از اشیاء روزمره به عنوان سلاحهای فی البداهه است که بخشی از آموزش سنتی
شمشیربازی نیست.
در مورد اتفاق آتلیو فینی، سابقة او در شمشیربازی قطعا به توانایی او در واکنش سریع و خلع سلاح مهاجم کمک کرده است، اما باید به خاطر داشت که هر موقعیت دفاع شخصی منحصر به فرد است و موفقیت ما در چنین وضعیت هایی به ترکیبی از مهارت ها، هوشیاری و تصمیم گیری بستگی دارد. بنابراین اگر شخصی به طور خاص به دفاع شخصی علاقه مند است، توصیه می شود به دنبال برنامه های آموزشی
Igor Chirashnya
دفاع شخصی اختصاصی باشد که در آن تهدیدات و سناریوهای واقعی بررسی و تمرین می شود.

 

باتشکر از جناب آقای فاریابی و سایت دنیای شمشیر.
4